ನನ್ನ ಪ್ರಪಂಚ

ಮರೆತು ಹೋದ ಮಧುರ ಸ್ಮೃತಿಗಳಿಗಿಂತಲೂ ನೆನಪಿನಂಗಳದಲ್ಲಿ ಗಿಡವಾಗಿ ಬೆಳೆದು ಗುಲಾಬಿ ಹೂವಿನ ಪರಿಮಳ ಬೀರುವ ಸ್ಮೃತಿಗಳು ನನ್ನನ್ನು ಹೆಚ್ಚು ಪುಳಕಿತವಾಗಿಸುತ್ತವೆ. ಈ ಪ್ರೇರಕ ಕಾರಣದಿಂದಾಗಿ ಇಲ್ಲಿ ನಾನು ನನ್ನ ಮಧುರ ಅನುಭೂತಿಗಳನ್ನು, ಭಾವನೆಗಳನ್ನು, ಯೋಚನೆಗಳನ್ನು, ವಿಚಾರಗಳನ್ನು, ಕನಸುಗಳನ್ನು ಸೆರೆ ಹಿಡಿಯಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸುತ್ತೇನೆ. ಇದಕ್ಕೆ ದಿನಚರಿಯಂತೆ ಸಮಯದ ಪರಿಮಿತಿ ಇರುವುದಿಲ್ಲ. ಯಾವಾಗ ನನಗೆ ಮಾನಸಿಕ ಅಥವಾ ಭೌತಿಕ ಘಟನೆ ವಿಶೇಷವಾಗಿ ತೋರುವುದೋ ಆಗೆಲ್ಲ ಇಲ್ಲಿ ಬರೆಯಲು ತವಕಿಸುತ್ತೇನೆ. ಇಲ್ಲಿ ನಾನು ದಿನಾಂಕಕ್ಕೆ ಯಾವುದೇ ಮಹತ್ವ ಕೊಡುವುದಿಲ್ಲ. ಆದರೂ ದಿನವೂ ಇದನ್ನು ಬರೆಯಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸುತ್ತೇನೆ. ಬೇಕೆನಿಸಿದಾಗ ಬರೆಯುವ ಸ್ವತಂತ್ರ ಕೂಡ ಇರುತ್ತದೆ.

ನನ್ನ ಈ ಬ್ಲಾಗ್ ಎಷ್ಟು ಜನ ಓದುತ್ತಾರೋ ಯಾರಿಗೆ ಗೊತ್ತು? ನಾನು ಬೇರೆಯವರಿಗೋಸ್ಕರ ಈ ಬ್ಲಾಗ್ create ಮಾಡಿಲ್ಲ. ನಾನು ಮತ್ತು ನನ್ನ ನೆನಪುಗಳಿಗೊಸ್ಕರ ಇಲ್ಲಿ ಬರೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಿರುವೆ. ಅದನ್ನು ಕಂಪ್ಯೂಟರ್ನಲ್ಲಿಯೇ ಸೇವ್ ಮಾಡಿ ಇಡಬಹುದಿತ್ತು, ಇಲ್ಲಿ ಬರೆಯುವ ಅವಶ್ಯಕತೆ ಇರಲಿಲ್ಲ. ಆದರೆ, ಎಲ್ಲೆಂದರಲ್ಲಿ ನನ್ನ ಡೆಸ್ಕ್ ಟಾಪ್ ಎತ್ತಿಕೊಂಡು ಹೋಗುವ ಹಾಗೆ ಇಲ್ಲವಲ್ಲ. ಅದಕ್ಕಾಗಿಯೇ ಈ ಬ್ಲಾಗನಲ್ಲಿ ಬರೆದಿದುತ್ತಿರುವೆ. ಹಾಗಂತ ಈ ಬ್ಲಾಗ್ ಪೂರ್ತಿ ಪರ್ಸನಲ್ ಕೂಡ ಅಲ್ಲ. ಯಾರು ಬೇಕಾದರೂ ಓದಬಹುದು ಹಾಗೂ ತಮ್ಮ ಕಾಮೆಂಟ್ ಟೈಪ್ ಮಾಡಬಹುದು. ಅದಕ್ಕಾಗಿಯೇ ಹೇಳ್ತಾ ಇರುವೆ, ಎಲ್ಲರಿಗೂ ನನ್ನ ಪ್ರಪಂಚಕ್ಕೆ ಸ್ವಾಗತ, ಸುಸ್ವಾಗತ.

ಇಲ್ಲಿ ಗೂಗಲ್ ಗೆ ಒಂದು ಥ್ಯಾಂಕ್ಸ್ ಹೇಳಬೇಕಾಗುತ್ತೆ. ಅದಿಲ್ಲದಿದ್ದಿದ್ದರೆ ನಾನು ಈ ಬ್ಲಾಗ್ ಸೌಲಭ್ಯ ಪಡೆಯಲು ಆಗುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. ಸೊ, thank you Google.

ಅದೇನೇ ಇರಲಿ, ಸದ್ದ್ಯಕ್ಕೆ ಇಷ್ಟು ಸಾಕು ಅನ್ನಿಸುತ್ತೆ. ಮತ್ತೆ ಸಿಗುತ್ತೇನೆ. Goodbye....!